27 Ιουλίου 2007

η πόλη αδειάζει....

κάθε καλοκαίρι τα ίδια και τα ίδια....

αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό
κάθε βράδυ νέα πλάσματα παρουσιάζονται μέσα στις πόλεις
περπατάνε και μελετάνε

ως ανέμελοι περιπατητές αλανιάζουν μέσα στα στενά και πάνω στα κτίρια
καρφί δεν τους καίγεται

το πρωί μόλις βγούνε τα φώτα και πάρουν ενέργεια πάλι τα μηχανοκίνητα ανθρωπάκια
τα πλάσματα κοκαλώνουν
χωρίς πόνο, δίψα, πείνα και ανάγκη...
απλά χαζεύουν τις κινήσεις και τις αύρες του κινούμενου όγκου














4 σχόλια:

το φτυαράτσι είπε...

Ax τι ωραία όταν η πόλη αδιάζει,αν και ώρες ώρες μελαγχολώ που είμαι ακόμα εδώ!Την κουληνύχτα μου!

Σοφία είπε...

Πω πω ελέφαντες!!

μια αντανάκλαση είπε...

...και παίρνουν κάτι πόζες πριν κοκαλώσουν!

Alexandra είπε...

σαν σύμβολο ο ελέφαντας είναι δυνατό!

και θα ήταν πραγματικά περίεργο να είχαμε ελέφαντες στην πόλη...