2 Μαρτίου 2008

...εσύ πως μπορείς να πεις.... ?

νομίζω πως ακούω
τον ήχο της φωνής σου
κάποτε χόρευα μαζί σου
κάτω απ'τον ήλιο τέτοιο φως,
θυμάμαι πώς κοιτούσες,πώς,
μου'λεγες πάρε με μαζί σου.
νομίζω πως ακούω
φωνές από τ'αστέρια
περάσαν τόσα καλοκαίρια
χωρίς να καταλάβω πώς
ανατινάζεται το φως
τις κυριακές τα μεσημέρια,
πάρε με μαζί σου.
θέλω να ζήσω στ'αλήθεια έστω μια φορά
να ταξιδέψω στ' αλήθεια έστω μια φορά
να δω στα μάτια την τίγρη που όλο με κοιτά
μέσα απ'τα φώτα αυτής της πόλης που σκοτώνει για λεφτά
που με σκοτώνει από αγάπη όπως με σφίγγει όταν ξυπνάει
ύστερα κλαίει μ'αγκαλιάζει και μου λέει
πάρε με μαζί σου
πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλοι, όλη-όλη μέρα
Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ'αστέρια
απο ξ.σ.
για όσους δεν κατάλαβαν να κοιτάξουν στης αγγέλικας...
όσοι θέλουν το συνεχίζουν...

5 σχόλια:

Skouliki είπε...

καλο

εσυ πως μπορεις,,και φτιαχνεις τοσο καλο καφε

Ενεσούλα είπε...

όμορφο...
Το έχεις πει όμως;
;)

Dreamgirl είπε...

Όμορφοι στίχοι και όμορφο τραγούδι...

NY ANNA είπε...

Εγώ πάντως, θέλω ακόμα μια δόση από εκείνα τα όμορφα ρευστά κτίριά σου... Τα "ανισόρροπα"! Θυμάσαι; Καλησπέρες και φιλιά... Οι στοίχοι το ξέρεις ήδη πως είναι ωραίοι...

zekia είπε...

πρέπει να σκεφτώ κι εγω αυτο το παιχνίδι, λες να αυτοπροσκληθώ;