18 Ιουνίου 2007

σταματήστε το κάρβουνο


.. και αρχίστε τα πυργάκια στην άμμο

8 σχόλια:

Attalanti είπε...

Ναιιιιιι! Καλημέεεεεερα!

Σοφία είπε...

Παίζεις με τον πόνο μας ή μου φαίνεται;

Ενεσούλα είπε...

όχι άλλο κάαααααρβουνοοοοο!!!
όποιος μπορεί, όποτε μπορεί, να τα χτίσει.
κι ας τα πάρει το κύμα...

lo-li είπε...

Έλα ντε! "ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑΑΑΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑΑΑΑ" ΜΠΛΟΥΟΥΜ:-D

the BluElephant είπε...

..καλή ιδέα για αύριο...

Ανώνυμος είπε...

Ανάμεσα σε ιστορίες και χωρατά ένα βράδυ του χειμώνα γύρω από τη σόμπα, ρώτησα την πιο μεγάλη γυναίκα:

Τι είναι ο έρωτας;

Δεν είμαι παιδί μου αρμόδια να σου απαντήσω γιατί δεν τόνε γνώρισα αλλά κατά που ακούω να λένε ένας διάβολος θάναι, που αλίμονο σ' αυτόν που θα τον συναντήσει και αλίμονο σ' αυτόν που δεν θα τον συναντήσει.

Ο άντρας της που άκουσε, της λέει κάπως ενοχλημένος:

Άμα δεν κατέχεις να μη μιλείς
Ο έρωτας είναι ένας Θεός πρασινοφορεμένος
κι' άμα ριζώσει στην καρδιά, αναθεματισμένος

Κι ο έρωτας κι ο θάνατος κι οι δυο με κυνηγούνε
του θάνατου εξέφυγα, τον έρωτα φοβούμαι

Κι' όταν δεν ξέρεις την απάντηση οφείλεις να προστατεύεις την ερώτηση

Ποιος είναι που μπορεί να δει
πότε το σύννεφο γεννιέται
πότε τα άνθη ανοίγουνε
και πότε η νύχτα με τη μέρα συναντιέται

Πότε ο ύπνος έρχεται
πότε το μίσος κι η αγάπη
πως κρύβει μέσα του το ξύλο τη φωθιά
που το κάμει κάρβουνο και στάχτη

Και με ρωτάς...
στον έρωτα να βρω
πως έρχεται πως φεύγει
κι αν ξανάρθει

Εγώ θα κάψω τον καιρό
με κάρβουνο αναμμένο
κι αφού το σβήσω στο νερό
πάνω σε τοίχο καθαρό θα γράψω
περιμένω

Μη με ρωτάς
μη με ρωτάς...



.
.
.

Ανώνυμος είπε...

α! και ξεχασα... του Λουδοβικου των Ανωγειων.
{καλυτερα εδω... :) }

the BluElephant είπε...

http://www.ert.gr/songfestival/audio/song20.asp